Het patroon dat in de loop der tijd door de wereldpolitiek met toenemende intensiteit is gedramatiseerd, – met de meest verschrikkelijke gevolgen in de twintigste eeuw; twee verwoestende wereldoorlogen en al die andere oorlogen tot op de dag van vandaag – is gebaseerd op het idee en het patroon van polariserende tegengestelden. Derhalve bestaat de normale politieke handelswijze eruit, dat partijen met tegengestelde belangen elkaar ofwel te lijf gaan ofwel proberen een soort overeenkomst met elkaar te sluiten.

Zoals Abraham Lincoln al zei, “Een huis dat in zichzelf verdeeld is kan niet rechtop blijven staan.” Als het wereld-systeem is gebaseerd op tegenstellingen, zal het zichzelf onvermijdelijk vernietigen, door chaos te creëren op de manier van verdeeldheid (of wederzijdse tegenstelling).

Er zijn vele pogingen gedaan (en dat zal ongetwijfeld doorgaan) om een soort wereldwijde oplossing (of wereldvrede) te creëren door partijen samen te brengen. Maar zulke oplossingen zijn onvermijdelijk gedoemd te mislukken. Dit soort inspanningen kunnen niet leiden tot succes. Het is eenvoudigweg niet mogelijk, in de ‘fysica’ van menselijke zaken, dat zo’n benadering succesvol zal zijn.

Eenheid kan niet worden bereikt door tegengestelden bij elkaar te brengen. Eenheid is de aan-alles-voorafgaande conditie, die altijd al het geval is. Aan-alles-voorafgaande-eenheid maakt elke tegenstelling achterhaald. Derhalve is het aan-alles-voorafgaande-eenheid waarnaar moet worden gehandeld, in plaats van welke voortzetting van het patroon van tegenstellingen dan ook.

De toestand van de wereld heeft zich nu zodanig ontwikkeld dat er niets anders te verwachten valt dan de wereldwijde ineenstorting, die tegenstelling onvermijdelijk teweeg zal brengen. Daarom is nu het kritieke moment gekomen om op te houden met het spel der tegenstellingen op het gebied van de wereldpolitiek. Het spel der tegenstellingen moet worden vervangen door de politiek van aan-alles-voorafgaande-eenheid, door middel van het Wereldwijd Coöperatief Forum van iedereen-tegelijk. Dit is een absolute noodzaak. Anders zal het spel van gepolariseerde tegenstellingen leiden tot absolute vernietiging.

Het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid is van toepassing op elke menselijke inspanning en zelfs op de integriteit van een menselijk lichaam of een menselijke persoonlijkheid. Eenheid is nooit het resultaat van een spel van tegenstellingen. Eenheid is de aan-alles-voorafgaande conditie.

Alleen wanneer eenheid (of ondeelbaarheid) het principe is van het leven en van hoe te leven en van actie, kan eenheid het resultaat zijn. Als verdeling (of tegenstelling) verondersteld wordt, zal er meer verdeling ontstaan. Dit is een onvermijdelijke wet. Wanneer dit eenmaal is begrepen, wordt glashelder welke actie juist is en welke manier van leven.

Mijn betoog jegens alle menselijke problemen –noodzakelijkerwijs inclusief opmerkingen over de wereldpolitiek– is gebaseerd op dit fundamentele principe: De Werkelijkheid Zelf is een aan-alles- voorafgaande-eenheid. De Werkelijkheid Zelf is ondeelbaar en egoloos. Derhalve moet het leven worden geleid in overeenstemming met deze Zelf-Aard van de Werkelijkheid Zelf.

Dit onvermijdelijke principe is fundamenteel voor elke oplossing van de problemen van de mens. In de taal van Gandhi is het een ‘kracht van de ziel’, of een ‘kracht van de waarheid’, zoals hij het begreep.¹ Dat moet de drijvende kracht zijn achter elke politieke inzet, de kracht van aan- alles-voorafgaande-eenheid. Het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid bepaalt de manier van aanpak, die (noodzakelijkerwijs) iedereen-tegelijk omvat. Wat noodzakelijk is, is niet een zoeken naar eenheid. Veeleer, wat noodzakelijk is, is het handelen op basis van de kracht van aan- alles-voorafgaande-eenheid. Dat is het principe. En dat moet het leidende principe zijn van elke politieke actie.

Dus, hoe zou de mensheid met de wereldsituatie om moeten gaan? Door te handelen op basis van het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid. En er is een instrument voor nodig om dit te doen. Dat instrument is het Wereldwijd Coöperatief Forum. Het Wereldwijd Coöperatief Forum dient elk spel van tegenstellingen in de wereld, elk conflict tussen naties, elke poging om grote machtseenheden te creëren tegenover andere grote machtseenheden, met als doel elkaar te overtroeven, de ene religie de andere religie, het ene land (of groep van landen) het andere land (of groep van landen), enzovoort, overbodig te maken.

Elke poging om een veronderstelde tegenstander te verslaan is waanzin. De mensheid kan zich niet veroorloven hiermee door te gaan. De mensheid moet hiermee ophouden.

Dit is het doorslaggevende moment in de geschiedenis van de mens om hiermee op te houden, want deze waanzin kan niet worden voortgezet zonder totale destructie als uitkomst. Er is daarom werkelijk geen keuze.

Degenen die dit betoog echt horen, zullen het begrijpen: Er dient een actieve omarming plaatst te vinden van dit inzicht, op elk gebied van het menselijk bestaan, inclusief alles wat te maken heeft met wereldwijde politiek en zaken die het milieu aangaan. Elk menselijk aspect moet worden benaderd op basis van het uitvoeren van het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid, door middel van instrumenten die iedereen-tegelijk omvatten. Het is in essentie een zaak van het in gang zetten van het Waarheids-principe (of Werkelijkheids-principe) van aan-alles-voorafgaande- eenheid. En er is een instrument voor nodig om dit te doen, niet alleen woorden.

Het is niet een zaak van het bijeen brengen van collectieven van verschillende groepen, zoals bijvoorbeeld politieke en niet-politieke organisaties, zodat ieder zijn mening kan laten horen, waarbij slechts de chaos van tegenstellingen wordt uitgespeeld. Er is geen tijd meer om op die manier te werk te gaan. Er moet een ander instrument komen, en iedereen-tegelijk moet zich hiervoor beschikbaar stellen en er actief aan deelnemen.

De mensheid moet zich bewust worden van haar inherente en intrinsieke eenheid als geheel, en niet uitgaan van welke verschillen dan ook. De mens moet dit bewustzijn van aan-alles-voorafgaande- eenheid begrijpen en ernaar handelen, door middel van een geschikt instrument, dat volstrekt integer en geheel en al goed is. Dat is de onmiddellijke noodzaak, die verbonden is aan het tot stand brengen van het Wereldwijd Coöperatief Forum.

Wanneer een actie wordt uitgevoerd als strategie jegens welke kracht of entiteit dan ook, die verondersteld wordt een tegenstander te zijn, zal de poging mislukken. Er zullen misschien enkele veranderingen tot stand worden gebracht, maar uiteindelijk blijft alles hetzelfde, omdat het principe vanaf het begin er een was van verdeeldheid.

Evenzo, zal elke strategie die wordt ontwikkeld als oppositie tegen welke kracht dan ook, onvermijdelijk falen. Het enige principe dat in de politiek kan werken is er een waarin er geen tegenstander is en dus geen enkel streven om een tegenstander te verslaan en dan is er fundamenteel geen strijd. De juiste menselijke politiek gaat eenvoudigweg over het handelen op basis van, of het opkomen voor of het uitvoeren van het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid.

Zo’n soort activiteit veronderstelt geen tegenstander. Het houdt zich niet bezig met zelf- verdeeldheid. Als gevolg hiervan zal het niet falen. In tegendeel, datgene wat zijn eigen zelf- verdeeldheid veronderstelt zal falen en zal alleen maar meer verdeeldheid produceren. Derhalve is de enige soort van politieke activiteit, die de mogelijkheid tot uiteindelijk succes in zich heeft, er een die gebaseerd is op 1) het uitgaan van aan-alles-voorafgaande-eenheid en 2) het handelen op basis van aan-alles-voorafgaande-eenheid door middel van een geschikt medium.

Er is niemand ‘anders’. Er is geen tegenstander. Het Wereldwijd Coöperatief Forum is een middel tot het voorbijgaan aan elke tegenstelling, elke tegenstander en het hele spel dat zich überhaupt bezighoudt met het bestaan van tegenstanders. Er zou moeten worden uitgegaan van het niet bestaan van tegenstellingen, van vijanden, van tegenstanders die verslagen dienen te worden. Er is eenvoudigweg het intrinsieke feit van aan-alles-voorafgaande-eenheid. Juist politiek handelen is hier eenvoudig op gebaseerd.

Dat is wat het Wereldwijd Coöperatief Forum moet doen. En dat is wat het beschreven model van wereldwijd activisme, moet doen. Zo moet het functioneren: geen vijanden, geen spel van tegenstellingen en geen enkele strategie jegens een veronderstelde tegenstander, geen enkele.

Dat is de diepgaande wortel van zulk activisme, de intensieve veronderstelling van niet- afgescheidenheid, van aan-alles-voorafgaande-eenheid, van geen tegenstander, van geen zelf- verdeeldheid. Dat is de enige juiste en effectieve strategie. Het is niet een resultaatgerichte strategie. Het is een zaak van het handelenopbasisvan een aan-alles-voorafgaande werkelijkheid, in plaats van het zoeken naar een andere werkelijkheid. Dat is het unieke inzicht, dat aan de wortel ligt van elke ware wijsheid.

Ik heb het over politiek, vanuit de context van de mensheid als geheel, niet als een zogenaamde negatieve omstandigheid, vol tegenstellingen, zoekend naar een of andere overwinning op een tegenstelling, een tegenstander of een vijand. De basis-aanname van het niet hebben van vijanden is essentieel in het Wereldwijd Coöperatief Forum. Het Wereldwijd Coöperatief Forum moet intrinsiek alles en iedereen omvatten. En er is discipline voor nodig om dat te doen, want de patronen van mensen zullen geneigd zijn, om tegengestelde meningen en verschillende uitgangspunten te verkondigen, en om alleen maar rond de tafel te willen zitten om over al die zaken te praten. Er zou absoluut geen discussie op dat niveau moeten plaatsvinden. Dat heeft nergens iets mee te maken.

Er bestaat niets anders dan de Werkelijkheid Zelf, het aan-alles-voorafgaande geheel, het ondeelbare geheel. Dat is de basis voor elke juiste activiteit. Elke juiste menselijke actie moet gebaseerd zijn op dit inzicht.

In een van de Upanishads, wordt gezegd dat, waar ook maar een ‘ander’ is, angst ontstaat.² Zodra er ‘verschil’ wordt verondersteld, zodra afscheiding wordt verondersteld, zodra er een tegenstander wordt verondersteld, is er angst, ofwel de dispositie van afgescheidenheid, van zelfverdediging en van zelf-verdeeldheid. Het niet-veronderstellen van een ‘ander’ is het essentiële principe, dat de mensheid zal bevrijden. Wanneer er geen ‘ander’ wordt verondersteld, komt de Waarheid aan het licht.

Dat is de significantie van de titel van het boek Not-Two Is Peace. Wat in dat boek beschreven wordt is niet zomaar een methode voor het zoekennaar vrede. Elke tweeheid gaat over het werken naar een doel toe, inclusief het doel vrede, dat idealisten op een dag hopen te bereiken. Ik stel geen idealisme voor. Veeleer is het de perfecte werkelijkheidszin, – met betrekking tot politiek en met betrekking tot elk ander gebied van menselijk leven. Dit realisme behelst het intensieve niet– veronderstellen van de ‘ander’ en van enig ‘probleem’. Dit realisme is de ‘niet-twee’ veronderstelling,

– grondig omhelsd en als basis van elke actie. Zo’n actie is al gekarakteriseerd door eenheid, – niet het zoeken naar eenheid, maar het Zijn van die eenheid.

Dit is de juiste basis voor elk menselijk activisme. Het is zelfs de basis voor elke juiste actie op ieder gebied van het menselijk leven. En door dit inzicht kan alles ten goede worden gekeerd, nu en in de toekomst. Het is het Wijsheidsmiddel dat kan (en moet) worden toegepast in het geval van elk menselijk proces. Daarom is het overal op toepasbaar, inclusief op de meest omvattende van alle mogelijkheden, namelijk het juist functioneren van de mensheid als een geheel.

Dit is een oproep aan iedereen om zich bewust te worden van een intrinsiek inzicht. Het gaat er niet om mensen als ego’s aan te spreken of alleen maar te proberen iedereen bij elkaar te krijgen, met al hun verschillen, of om eenvoudigweg zaken op te lossen door erover te praten. Daar gaat het helemaal niet om. Dat zal allemaal mislukken. Het is tijdverspilling en er is geen tijd meer te verliezen. Het gaat erom aan dat alles volledig voorbij te gaan. Deze oproep aan iedereen gaat juist uit van de intrinsieke intuïtie van de Waarheid (of de intuïtie van de Werkelijkheid) in iedereen, in plaats van dat het de mensen aanspreekt als consumerende ego’s of hooggeplaatste ego’s.

Het principe van geen geweld is een idealistisch principe over het functioneren in relatie tot een tegenstander. Ik communiceer dàt niet. Het principe van “Niet-Twee Is Vrede” is geen strategie in relatie tot een tegenstander. In feite is het dat juistniet. Dus, het principe van “Niet-Twee Is Vrede” is niet alleen het principe van geen geweld, hoewel het door en door en intrinsiek niet gewelddadig is. Meest fundamenteel gaat het principe van “Niet-Twee Is Vrede” over het niet gebruiken van enige methode, die uitgaat van het in relatie staan tot een tegenstander.

Elke actie die wordt uitgevoerd in relatie tot een tegenstander, zelfs als die naar buiten toe niet gewelddadig is, is op een bepaalde manier, gewelddadig. Dat moet worden begrepen. Elke worsteling met een tegenstander is een soort agressie, zelfs als daarbij het middel van niet-gewelddadigheid wordt gebruikt.

De benaderingswijze van “Niet-Twee Is Vrede” (met het Wereldwijd Coöperatief Forum als zijn instrument) werkt niet zo. Het is geen inspanning in relatie tot een tegenstander. Het is eenvoudigweg een kwestie van iedereen-tegelijk als geheel, dat zichzelf verwezenlijkt, zijn eigen kracht gebruikt, zichzelf bestuurt, zichzelf rechtzet, zichzelf corrigeert, zichzelf organiseert, zonder ergens tegen te zijn. Het is het geheel van iedereen-tegelijk dat zichzelf op een juiste manier herstructureert, zoals dat onvermijdelijk zal gebeuren, wanneer de obstructie die dat zelf- organiserende proces belet, is verwijderd.

Dus, het zijn de opposities, die het zelf-organiserende proces verhinderen. Het is het idee van ‘verschillend’ zijn, wat de mensheid belet zichzelf te organiseren, zichzelf te corrigeren en zelf het juiste te doen. Dat is alles. Het aannemen van ‘verschil’, het aannemen van tegenstellingen, van tegenstanders, van de noodzakelijke worsteling, van het zoeken naar eenheid, van het overwinnen van de een of andere kracht, die tegengesteld is aan de jouwe, dat is wat er mis is.

Dit is het unieke inzicht dat mensen moeten krijgen. Gebrek aan dat inzicht, is de reden waarom de mensheid zichzelf onderuit haalt. Dat is de reden waarom waardevolle doelen, niet bereikt worden. Het is het aannemen van ‘verschil’, het aannemen van de ‘ander’, het aannemen van ‘nog niet, en daarom moeten we blijven streven’.

Met andere woorden, het aannemen van egoïteit , of het aannemen van afgescheidenheid en afscheidende actie, is de fout, die elke menselijke poging doet mislukken. Ego is de ‘verschil’- maker. Ego is de afgescheiden (of afscheidende) dispositie. Ego vermijdt uiteindelijk het in relatie zijn en dissocieert zich van de ‘ander’. Daarom moet het dissociërende principe volledig worden opgegeven. Dat heeft met vrede niets te maken. Het heeft niets te maken met het corrigeren van de menselijke situatie.

Elke actie, die gebaseerd is op het veronderstellen van de ‘ander’ of van ‘verschil’ zal onvermijdelijk falen. Zulke acties veroorzaken alleen maar geworstel en geen eenheid. Het kan waarlijk gezegd worden dat de hele wereld, door zijn politieke inspanningen, betrokken is bij het vernietigen van een wereldwijde eenheid. De Verenigde Naties functioneert op basis van tegengestelde belangen of verschillen. Het is er op gebaseerd concurrerende partijen en tegenstanders op één plaats bij elkaar te brengen, waar ze doorgaan concurrenten en tegenstanders te zijn ten opzichte van elkaar. Ze zitten rond de tafel en praten, maar zulke gesprekken hebben niets met vrede te maken of met de eenheid en het welzijn van de mensheid als geheel. Praten zal nooit leiden tot vrede of eenheid of welzijn.

Het Wereldwijd Coöperatief Forum is een intrinsiek verenigd lichaam, dat iedereen-tegelijk vertegenwoordigt. Daarom bestaan er in dit Forum geen verschillen. Het is geen vergadering van landen. Het is eenvoudig een werk-instrument voor de altijd al verenigde totaliteit (of het geheel) van de mensheid en het veronderstelt geen verschillen.

Daarom moeten alle naamplaatjes en spandoeken worden achtergelaten bij de deur. Je brengt de labels van je land (of labels van wat dan ook) niet mee naar binnen. Er zijn geen ‘hoge’ personages. Er zijn geen verschillen. Er is geen status. Iedereen staat in dienst van het geheel.

Dit is niet slechts idealisme. Dit is de Werkelijkheid aan het werk. Het is een absolute noodzaak. Dat is het altijd al geweest, maar het is nooit begrepen in de context van de mensheid als geheel, omdat de mensheid nooit eerder als geheel is samengekomen. Dat samenkomen gebeurt nog maar sinds kort.

Dus kan het in het Wereldwijd Coöperatief Forum niet zo zijn dat de verschillende landen, de verschillende religies, de verschillende culturen en de verschillende rassen ieder hun zegje kunnen doen, in een poging om vanuit hun ‘gezichtspunt’ hun eigen belangen te behartigen. De basis voor hun samenkomen moet het principe zijn van de gehele mensheid als aan-alles-voorafgaande- eenheid, waarbij geen enkel onderscheid ter tafel komt, maar alleen de zaken worden behandeld, die zij allemaal gemeenschappelijk hebben en die collectief worden opgelost, door het ondernemen van acties, die passen bij het desbetreffende onderwerp.

Om dat te doen, moeten alle veronderstellingen van ‘verschil’ volledig worden losgelaten. Dat is het principe van het Wereldwijd Coöperatief Forum.

Ik heb al beschreven, dat het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid als politiek middel, niet hetzelfde is als de strategie van niet-gewelddadige agressie in relatie tot een tegenstander. Het is absoluut wat anders, en dat verschil moet worden begrepen. Ik communiceer iets nieuws. Het lijkt niet op iets, dat al eerder is voorgesteld of gedaan. In de geschiedenis van de menselijke pogingen tot vrede, zijn zeker wel sympathieke samenwerkingsverbanden te onderkennen, maar het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid is niet hetzelfde als enig eerder gebruikt principe om vrede te bereiken. Wat uniek is aan het principe van aan-alles-voorafgaande-eenheid moet grondig begrepen worden en intensief worden toegepast.